De eerste week

Hoi allemaal!

Inmiddels ben ik al ruim een week in Zuid Afrika, en dacht ik, misschien is het een goed idee om weer eens iets van mij te laten horen. Vorige week zaterdag zijn Hanneke en ik veilig in Zuid Afrika, in Kaapstad geland, waarna we op werden gehaald door iemand van de YWAM base waar we verblijven.
Toen we aan kwamen, hebben we een rondleiding gehad, ons heerlijk gedoucht en hebben we Johan en Sanne plus hun kinderen ontmoet. Johan en Sanne hebben hier het project met de ECO boys en girls, zij zijn hier een soort van stagebegeleiders voor ons.
Maandag zijn we ook met hen naar Hermanus geweest, een ontzettend mooi strand, waar vanaf juni walvissen te zien zijn, hoe leuk! We hebben een heerlijke dag met hen gehad, en gingen ´s avonds moe maar voldaan naar bed.

Omdat we bij een internationale organisatie verblijven, hoor je overdag ontzettend veel talen. Het praten in Engels gaat prima, maar was zeker in het begin nog best vermoeiend. Het leuke is dat we veel mensen ontmoeten, en dat je eigenlijk altijd wel even met iemand kletst. Er zijn hier ook veel studenten die nog Engels aan het leren zijn, hun niveau van Engels communiceren is soms best laag. Maar ik denk dat leuk is om te zien hoe zij ook vooruit gaan in hun Engels gedurende de tijd die ze hier zijn en dat wij hier zijn natuurlijk!

Dinsdag, woensdag en donderdagmiddag zijn we mee geweest naar het project. Dit is in de wijk Roodewal, een township waar veel armoede, werkeloosheid en verschillende soorten verslavingen zijn. De kinderen waar wij hier mee werken, gaan de ochtenden naar school, en komen rond 15.00 uur naar het project gebouw toe. Ze zijn enthousiast om te komen, en om ons te leren kennen.
Dinsdag en donderdagmiddag organiseerde een ander Nederlands echtpaar het programma voor de jongens. Hier hebben we voornamelijk meegekeken. Woensdagmiddag stond in het teken van sporten met de kinderen. Johan ging met de oudere jongens voetballen, Hanneke met de kleintjes, en ik had een samengesteld groepje van jongens en meiden met wie ik onder andere netbal ging spelen wat lijkt op korfbal, zoals ik dat in Nederland deed. De kinderen zijn ontzettend enthousiast om te sporten, of bijvoorbeeld liedjes te zingen en ik merk dat ze het fijn vinden dat we er zijn.

Vrijdag waren we vrij en zijn we met een groepje naar de shoppingmall geweest. Die mall is trouwens ontzettend westers. Alleen is het niet veilig om er met z´n tweeën naar toe te gaan. Je kunt hier beter niet als twee meiden over de straat rondlopen, dus moet je in een groepje, of in ieder geval met een of meerdere mannen erbij gaan. Het is best gek om te merken hoe anders dat hier is. In Nederland denk ik veel minder na over mijn veiligheid dan hier. Het terrein waar we op zitten is ook helemaal beveiligd, niet iedereen kan er zo in en uit lopen. Het geeft een veilig gevoel dat dat zo is, aan de andere kant voelt het soms ook wel een beetje opgesloten.
Zaterdag zijn we met een paar van de ECO boys, en een paar leiding naar een gebied geweest om te hiken. We vertrokken ´s ochtends om 6.00 uur en hebben ongeveer 4 uren gehiked. Een ontzettend mooie wandelroute, met rotsen, water en watervallen. Ik heb er echt van genoten! Rond half twee of twee uur in de middag waren we terug op de base. Omdat we zo vroeg opgestaan waren, hebben we ´s middags lekker bijgeslapen en verder niet veel meer gedaan die dag (behalve een auto proberen te regelen voor zondag..) Zondag zijn we namelijk met z´n vijven, met een aantal mensen die we hier ontmoet hebben, naar Kaapstad geweest! De heenweg heb ik gereden, echt een mooie route met allemaal bergen aan alle kanten en aapjes aan de rand van de weg. Het links rijden was een beetje wennen in het begin, vooral in het stadje zelf, maar op de snelweg kun je eigenlijk niet verkeerd zitten, haha! In Kaapstad hebben we de Tafelberg beklommen. Echt super mooie uitzichten, maar ook best zwaar om te doen, ik had het een beetje onderschat. Ik denk dat we van beneden naar boven en omgekeerd er ongeveer 5 uren over hebben gedaan. En na deze twee dagen heb ik een ontzettende spierpijn van al het wandelen en klimmen, haha! Maar het was het waard, echt meer dan!

Vandaag hebben we een chill dag en gaan we vanavond met een andere groep mee. We gaan naar een township om daar eten uit te delen aan de gemeenschap. Ik denk dat dat best indrukwekkend wordt.

Dit was het voor nu, ontzettend veel tekst, wat ik vooraf niet verwacht had! Maar toen ik eenmaal aan het typen was, was ik niet meer te stoppen (en dit is dan nog lang niet alles..)

Tot de volgende keer!

Liefs,
Danielle.